Kalbimize, ruhumuza ağır gelen ne çok şey biriktiriyoruz hayatta. Söyleyemediğimiz kırgınlıklarımız, hayallerimiz, hislerimiz; başkaları için oldurmaya çalıştıklarımız, sorumluluklarımız..hepsi birer birer bir yük olarak biniyor omuzlarımıza ve ordan en derinliklerimize kalbimize iniyor. Acıtıyor da acıtıyor..
Kişisel yüklerimizden kurtulamadığımız zaman bakar ama görmez, duyar ama işitmez oluruz ve varolan nice güzellikleri kaçırırız.
Hafif olabilmek,
Geleceğe daima umutla bakabilmek dileğiyle...
Write a comment