DENGE

Denge ilk denemede en doğruyu yaparak kazanılmıyor. Denge her seferinde en doğruyu bulabilmek için defalarca düşüp, yeniden ayağa kalkıp, yılmadan deneyince kazanılıyor. Her düşüşünde bedenin dengeyi sağlamak için merkezinin tam olarak nerede olduğunu öğreniyor ve ruhun da üstesinden gelemeyeceğin hiçbir engel olmadığını sana hatırlatıyor. Ben bu şekilde durabilmek için kaç kere düştüm, kaç kere yeniden denedim bilmiyorum. Bunu bir zamanlar kendime bir hedef olarak koymuştum. Dün çok sevdiğim bir arkadaşımın kendine aynı hedefi koyduğunu duyunca bu satırları yazmak geçti içimden. 

İlk başlarda "hedefim" olduğu için çok ciddiye almıştım. Hemen öğrenip sonuca ulaşmak istiyordum. Deniyordum, yapamıyordum, kendime kızıyordum. Hatta kendime sinir olmaya bile başlamıştım. Bir gün yine defalarca deneyip istediğim sonucu alamayınca boşver ve biraz rahatla dedim kendime...bugün olmaz yarın olur, biraz ara ver yine denersin canın isteyince...araya bir iki hafta girdi ve ben evde yine denemelere başladım. Bu sefer en mükemmelini yapmak ve ne olursa olsun hedefime ulaşmak için değil; eğlenmek ve keyif almak için. Kendime kızmadım, sadece denediğim için kendimi taktir ettim ve bir hafta sonra bir baktım duruyorum! 

Olur da sen de bin kere deneyip, bin kere düşersen yapacağın ilk şey kendini affetmek, gülüp geçmek ve tekrar denemek olsun.

Sonuçta yapmak istediğimiz sadece bir yoga duruşu:) 

Gününüz keyif ve neşe dolu olsun!